Fawlty & Jones Ierse Setter kennel. Ierse Setter pups van een heel speciaal nest. - Fawlty & Jones Ierse Setter Kennel. Ierse Setter fokker in Limburg met af en toe pups.

Een heel speciaal nest

Een heel speciaal nest is uitgevlogen! Speciaal in alle opzichten! Speciaal vanwege Queeny. Speciaal vanwege Lenny. Speciaal vanwege dat ene reutje, die nu onze roedel weer helemaal compleet maakt. Maar vooral speciaal vanwege het enorme aantal pups. Vanaf het eerste moment dat ik begon met fokken heb ik altijd gedroomd van een berg puppy's. Nou, die "berg" heb ik gekregen...

Op onze zoektocht naar een reutje uit (voor onze kennel) compleet nieuwe lijnen, kwamen we Queeny tegen. Een teef uit de kennel Yesterday's Hero, van Thomas en Rudi uit Duitsland. Na een lange periode van voorbereidingen, hebben we Queeny naar Nederland gehaald. In de hoop dat zij ons in de nabije toekomst een reutje zou geven.

In maart zijn we op weg gegaan naar Oostenrijk, waar we inmiddels een geschikte vader gevonden hadden voor ons toekomstige nest: Lenny. Na een voorspoedige dekking kon het wachten beginnen. In de 2e helft van de dracht werd duidelijk dat dit geen klein nest zou worden.

Op 20 mei 2016 heeft Queeny 17 pups op de wereld gezet! Helaas werd 1 pup dood geboren. Maar met de overige 16 ging het prima. Op 2 kleintjes na, waren het allemaal lekker stevige pups.

Tijdens de geboorte maakte opwinding plaats voor verbazing. En verbazing maakte weer plaats voor zorgen. Heel veel zorgen. Hoe ga je een nest van 16 pups groot brengen? Hoe ga je een nest van 16 pups goed socialiseren? En hoe ga je een nest van 16 pups zindelijk maken?

Het plaatsen van de pups was ook nu geen enkel probleem. We hadden meer dan voldoende mensen/gezinnen op de lijst staan die graag een pup van onze kennel wilden hebben. Dat was dus een grote zorg minder.

Helaas bleek Queeny maar 8 bruikbare tepels te hebben. Maar gelukkig gaf ze heel veel melk en hoefden we de hele groep niet de fles te geven. In 2 groepen kon er bij Queeny gedronken worden. Alleen de 2 kleintjes werden een paar keer per dag wat bijgevoerd. Dat verliep prima. Dag en nacht werden de 2 groepen gewisseld. Queeny bleek een top moedertje!

De pups groeiden gestaag. Maar daarmee waren de zorgen niet voorbij. Dag en nacht zat ik er met mijn neus bovenop om er zeker van te zijn, dat het met Queeny goed ging en dat de pups allemaal voldoende te drinken kregen. Zo gauw de eerste fragiele periode voorbij was, kwam er wat rust. Maar al snel liepen we tegen een volgend punt aan. De verhuizing van de "kraamkamer" naar de woonkamer. Hoe creëer je voldoende ruimte voor 16 pups? Ruimte waar ze hun eerste stapjes kunnen doen, waar ze de eerste dingen kunnen ontdekken? Ruimte waar we ze kunnen leren hun behoefte te doen. En hoe hou je voldoende ruimte over, waar je met puppy-bezoekers nog kunt zitten en genieten van het kleine grut? Want met zo veel nieuwe pupeigenaren, is het aantal bezoekers erg groot.

Zo bleek elke stap vooruit voor de pups, voor ons een grote uitdaging. Uiteindelijk werd onze hele woonkamer verbouwd. De salontafel werd uit de kamer verbannen. Zo hadden we ruimte genoeg om het slaapgedeelte met de uitloopbak flink uit te breiden met een extra rennetje.

De ontwikkeling van de pups verliep voorspoedig en dus konden we al vrij snel het hekje open zetten, zodat ze in de woonkamer verder konden rondscharrelen op hun ontdekkingsreis. We kwamen handen, ogen en oren te kort. Continue bezig met het tellen van de pups.

Met de bezoekers zaten we in de keuken op de vloer, als de pups van de woonkamer naar de keuken en weer terug renden. Zo bleef het voor ons redelijk overzichtelijk.

De zindelijkheidstraining verliep prima en dus gingen we weer een stapje verder. Richting de buitendeur. Al snel hadden ze in de gaten dat ze hun behoefte buiten moesten doen. Door er veel tijd in te steken kwamen ze stap voor stap dichter bij het gras. In de laatste week hadden we ze zover dat ze vanuit de woonkamer keurig achter ons aan liepen naar het gras, om daar hun behoefte te doen.

Inmiddels hadden we buiten een echte puppy speeltuin ingericht. Met zo veel mogelijk verschillende speeltjes, materialen, vormen, geluiden en bewegingen. Elke dag werd er weer iets nieuws ontdekt. De socialisatie ging steeds weer een stapje verder. En dankzij het mooie weer hebben we zelfs nog tijd gehad om te oefenen met het borstelen, trimmen, nageltjes knippen en zelfs het lopen aan de lijn.

De dag dat ze 8 weken oud zouden worden kwam steeds dichter bij. Dat bezorgde mij enorme buikpijn. Afscheid nemen van dit mega-nest, waar ik zó intensief mee bezig ben geweest. Die ik allemaal, stuk voor stuk, zó vaak in mijn handen heb gehad. Die we zo veel hebben bijgebracht. Waar we zo veel mee hebben geknuffeld. En waarmee we hebben geprobeerd ze net zo te socialiseren en (nagenoeg) zindelijk te krijgen, als al onze vorige nesten.